സ്വകാര്യ സത്യം

എന്‍റെ കൊച്ചു തേങ്ങലും
കണ്ടു നിന്ന പൌര്‍ണമി
നിന്‍റെ സ്വപ്നം എങ്കിലും
നല്‍കുമോ ഒരു പുന്‍ചിരി

മെല്ലെ മെല്ലെ ചാഞ്ഞു ഉറങ്ങാം
മെല്ലെ മെല്ലെ കണ്‍ നിറയും
എന്‍റെ മനസ്സേ നീ ചാഞ്ഞുരങ്ങ്
എന്‍റെ കണ്ണില്‍ ഉണ്ണി ഉറങ്ങ്‌

സത്യത്തില്‍ മനുഷ്യരെല്ലാം
കരയുന്ന പൈതലുകള്‍
ജീവിതത്തില്‍ കഷ്ടങ്ങള്‍ എല്ലാം
ഓര്‍ത്തു കരയും പൈതലുകള്‍

കരയുന്ന മനസ്സുകള്‍ എല്ലാം
ഒറക്കുന രാത്രി പോലെ
ജ്വലിക്കുന്ന ജീവിത ദീപം
ധെഴിക്കുന്ന മരണം പോലെ

സ്വയം എരിയുന്ന ദീപം
നല്‍കുന്ന വെളിച്ചം പോലെ
ജീവിത കര്‍മം മാത്രം നിത്യം
എന്നതാണ് സ്വകാര്യ സത്യം

പണ്ടൊരു മഴകാലത്ത്

പണ്ടൊരു മഴകാലത്ത്, ഞാന്‍ ചിരിച്ചിരുന്നു
മഴയില്‍ ചിരിച്ചു കുളിച്ചിരുന്നു , കളിച്ചിരുന്നു
അന്ന് നടന്നിരുന്ന പാദകളില്‍ എല്ലാം
നിന്നെ ഞാന്‍ തേഡിരുന്നു , ഇന്നും തെയ്ടുന്നു

പണ്ടൊരു മഴകാലത്ത്, എല്ലാം നനഞ്ഞിരുന്നു
ഇടിയും മിന്നലും, ഞങ്ങളുടെ പാട്ടും കേട്ട്ഈരുന്നു
ചൂടുള്ള ചായയും, പഴം പൊരിയും കഴിച്ചു.
ഇനിയും പല മഴകാലങ്ങള്‍ എന്ന് വിചാരിച്ചു